Nieuwe Maan in Maagd

Gepubliceerd: 8 september 2015

Het teken Maagd wordt vaak afgebeeld zoals de godin Demeter, met een bundel korenaren in haar hand. Zij werd vereerd als de oermoeder en als de godin van de gewassen. Haar dochter Persephone werd door Pluto, de god van de onderwereld, ontvoerd. Demeter was daar zo bedroefd over dat ze de gewassen niet langer liet groeien. Omdat alle leven op aarde ten onder dreigde te gaan, bemiddelden toen de andere goden. Ze wisten Pluto te bewegen Persephone een half jaar bij haar moeder te laten zijn en het andere halve jaar bij hemzelf in de onderwereld. Dit is een heel sprekende mythe om de wisseling van de seizoenen uit te beelden. Het laat ook zien dat een mythologisch verhaal onze ziel veel dieper kan raken dan een wetenschappelijke verklaring, die er natuurlijk ook is.
Zondag 13 september is het dan ruim een uur na zonsopgang  Nieuwe Maan van de Maagd, als de Zon en de Maan op precies dezelfde graad van dat teken staan. Dinsdag 8 september hebben we dan al de geboorte van de Maagd Maria gevierd. Ze was de dochter van Anna en Joachim. Aanvankelijk waren ze kinderloos gebleven. Daarom werd het offer van Joachim in de tempel geweigerd, hoewel ze helemaal volgens de Wet van God leefden. Uit schaamte vlucht Joachim met zijn kudde de woestijn in en Anna denkt dat hij dood is. Dan doet Anna haar beklag bij God en vraagt om een kind. Haar gebed wordt verhoord. Tegelijk krijgt Joachim van een engel te horen dat zijn vrouw in verwachting is en keert hij met zijn kudde terug. Anna geeft het leven aan een meisje: Maria. En de ouders wijden het kind aan God. In de late middeleeuwen ontstaat een speciale afbeelding Anna te Drieën: Anna met Maria en Jezus.
In alle religieuze tradities komen verhalen voor van grote heiligen, die door bemiddeling van God uit eerder onvruchtbare ouders geboren worden. Het is een universeel thema dat bij heiligenlevens hoort en dat laat zien dat een heel zuivere ziel in een fysiek lichaam geboren wordt, zodat er in spiritueel opzicht van een maagdelijke geboorte gesproken kan worden. We vinden dit thema ook terug bij de geboorte van Jezus, maar langzamerhand is deze diepzinnige spirituele symboliek door de katholieke kerk in dogma’s vastgelegd. In de Bijbel wordt echter over de broers van Jezus gesproken, waarvan Jacobus de belangrijkste is, omdat hij na de kruisiging de christelijke gemeente in Jeruzalem leidde. Jacobus, de broer van Jezus, moet echter niet verward worden met de apostel Jacobus, die weer de broer is van de geliefde discipel Johannes en die in Santiago de Compostella vereerd wordt.